18. MFF Nowe Horyzonty: retrospektywy reżyserskie

18. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty odbędzie się w dniach 26 lipca – 5 sierpnia 2018 roku we Wrocławiu. W programie festiwalu znajdzie się aż pięć retrospektyw reżyserskich: Nicolas Roeg, Ildikó Enyedi, Pedro Costa, João César Monteiro oraz Iran : Iran. Dotychczas ujawniono cztery z nich.

Nicolas Roeg (który w sierpniu 2018 roku skończy 90 lat) jest jednym z najoryginalniejszych brytyjskich twórców: reżyserem z pasją burzącym porządek klasycznej narracji, mistrzem montażu, wybitnym stylistą. Docierając z kamerą w głąb ukrytych obsesji, dręczących wspomnień, niezaleczonych zbiorowych i jednostkowych traum czy seksualnych fantazji, ów alchemik kina zniósł na ekranie podział na przeszłość i teraźniejszość, dowodząc w sposób wyjątkowo błyskotliwy, że kino jest kapsułą czasu. Zmagając się latami z odrzuceniem i niezrozumieniem, Roeg konsekwentnie podążał drogą outsidera, nie tylko osadzając akcję swoich filmów poza Wielką Brytanią (w Australii, na Seszelach, w Wiedniu), ale też chętnie sięgając po artystów kojarzących się z kontrkulturowym buntem (David Bowie, Mick Jagger, Art Garfunkel). Umieszczane poza kanonem, zbyt późno docenione filmy w rodzaju Performance’uNie oglądaj się terazWalkaboutCzłowieka, który spadł na ZiemięZmysłowej obsesji funkcjonują jako dzieła kultowe: zachwycające wizualnie, wciągające, prowokacyjne baśnie dla dorosłych. W programie sekcji znajdzie się 9 najwybitniejszych filmów reżysera.

W programie 18. edycji festiwalu znajdzie się również retrospektywa jednej z najciekawszych europejskich reżyserek – Węgierki Ildikó Enyedi. Autorka wizjonerskich, poetyckich arcydzieł jak Mój wiek XX (z Dorotą Segdą) oraz Szymon Mag powróciła w 2017 roku nagrodzonym Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie romantyczno-surrealistycznym filmem Dusza i ciało (którego naszą recenzję znajdziecie TUTAJ). We Wrocławiu zostaną zaprezentowane wszystkie, rzadko pokazywane w Polsce, filmy Enyedi.

Pedro Costa to nie tylko jedna z największych osobowości portugalskiego kina, ale również jeden z niewielu twórców, którym udaje się zachować całkowitą niezależność, tworzyć na własnych warunkach, poza utartym produkcyjno-dystrybucyjnym obiegiem. Costa zawsze staje po stronie ryzyka, także artystycznego. Jego ascetyczne, symboliczne, a zarazem polityczne kino dotyka postkolonialnych traum i sytuuje się po stronie ludzi słabszych, wykluczonych, „niewidzialnych” dla systemu. W jego filmach występują naturszczycy: imigranci, mieszkańcy slumsów (społeczności z ubogiej lizbońskiej dzielnicy Fontainhas poświęcił trylogię OssosNo Quarto de VandaJuventude em Marcha).

Dopełnieniem retrospektywy Costy będzie przegląd wybranych filmów najbardziej radykalnego, najważniejszego – obok Manoela de Oliveiry – a zarazem najmniej znanego z mistrzów portugalskiego kina, João Césara Monteiro. Będzie to pierwsza w Polsce prezentacja twórczości tego radykała, anarchisty i poety kina. Monteiro jest królem nocy, jego bohaterowie poruszają się niespiesznie po ubogich zaułkach, nocnych klubach, portach, hotelach na godziny, pustych o zmroku plażach. Ich kompasem jest przyjemność, ale przede wszystkim wolność. Monteiro sytuuje się po stronie outsiderów, po stronie humoru, poezji, perwersji i fantazji, a kinu narzuca własne narracje i własny rytm. Kłaniając się Buñuelowi i Pasoliniemu, Beckettowi i ludowym przyśpiewkom, Bressonowi, panu Hulot i Nosferatu, Portugalczyk znosi podział na niskie i wysokie, na moralne i niemoralne (zwracając się ku etyce), na sacrum i profanum. Jego ekranowe alter ego, João de Deus (bohater odziedziczył imię po patronie biedaków, prostytutek i nerwowo chorych), jest przewodnikiem po tym świecie na opak, gdzie rządzi czułość i melancholia.

Festiwal zaproponuje również spojrzenie na nowe, niezależne kino irańskie. Przegląd Iran : Iran – to zbliżenie na Iran oraz irańską diasporę. Przyjrzy się nowemu pokoleniu twórców, które wyrosło w cieniu klasyków irańskiego minimalizmu. O czym i w jaki sposób opowiada pokolenie, urodzone w czasach rewolucji irańskiej? Wychowane w izolacji i zamknięciu, nie mające okazji opuścić kraju i skonfrontować swojego stylu życia z zachodnim. Jak definiują się irańscy młodzi ludzie, których wyobrażenie o nowoczesności pochodzi z internetowych wzorców? W kontraście pozostają twórcy wychowani na emigracji, budujący swoją perską tożsamość z zapośredniczonych obrazów i opowieści rodziców, którzy wyjechali z Iranu w latach 80. Jeden kraj, dwie optyki, dwa głosy. Przegląd skoncentruje się na pokazaniu filmów nowych, z lat 2015-2018. Sekcja składać się będzie z 12 filmów i towarzyszyć jej będzie wystawa sztuki wideo irańskich artystów wizualnych.

Sprzedaż karnetów trwa do wyczerpania puli, ale nie dłużej niż do 30 czerwca 2018 r. Zakupu dokonać można na oficjalnej stronie festiwalu.

  • Ceny karnetów:
    od 12 grudnia br. do 15 kwietnia 2018 – 350 zł (z VAT)
    od 16 kwietnia 2018 – 390 zł (z VAT)
    Ceny karnetów dla posiadaczy Karty Przyjaciół Kina Nowe Horyzonty:
    od 12 grudnia br. do 15 kwietnia 2018 – 335 zł (z VAT)
    od 16 kwietnia 2018 – 375 zł (z VAT)

Fot. i inf.: materiały prasowe, Nowe Horyzonty

Write a Review

Opublikowane przez

Małgorzata Kilijanek

Pasjonatka sztuki szeroko pojętej. Z wystawy chętnie pobiegnie do kina, zahaczy o targi książki, a w drodze powrotnej przeczyta w biegu fragment „Przekroju” czy „Magazynu Pismo”. Wielbicielka festiwali muzycznych oraz audycji radiowych, a także zagadnień naukowych, psychologii społecznej i czarnej kawy. Swoimi recenzjami, relacjami oraz poleceniami dzieli się z czytelniczkami i czytelnikami Głosu Kultury.

Tagi
Śledź nas
Patronat

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *