Wczorajszy wieczór, 84 lata, Mediolan – dziennik „La Repubblica” poinformował o śmierci włoskiego pisarza. Epitetów określających go można wymieniać bez liku – eseista, semiotyk, filozof, lingwista, bibliofil, madiewista […].Od czytelnika wymagał interpretacji i otwartości, jego pierwsza wydana powieść – Imię Róży [1980] szacowana była na sprzedaż nie większą niż 3000 egzemplarzy, szybko trzeba było dodać kilka zer, bo w krótkim czasie stała się światowym bestsellerem.
Późniejsze pozycje zostały nie mniej pokochane przez czytelników – Wahadło Foucaulta [1988], Wyspa dnia poprzedniego [1994], Baudolino [2000], Tajemniczy płomień królowej Loany [2004], Cmentarz w Pradze [2010], Temat na pierwszą stronę [2015]. Tą ostatnią wydał w dniu swoich 80-tych urodzin.
Tematem na ekranizację stała się do tej pory tylko ta pierwsza, przetłumaczona na 44 języki. Jean-Jacques Annaud za realizację filmu Imię róży [1986] otrzymał aż 7 nagród – najlepsza scenografia, kostiumy, charakteryzacja, zdjęcia, producent + nagroda specjalna oraz Cezar za najlepszy film zagraniczny. Ósma – wygrana BAFTA przypadła odtwórcy pierwszoplanowej roli w którą wcielił się Sean Connery.
https://www.youtube.com/watch?v=HD0ouTWozP4
Pomiędzy powieściami publikował felietony w tygodniku „L’Espresso” – później wydane w zbiorach Zapiski na pudełku od zapałek, wykładał na włoskich uniwersytetach ale przede wszystkim analizował kulturę masową – jej największe fenomeny, środki przekazu, popularne komiksy czy nawet postać oraz przygody Jamesa Bonda.
Skrótowe przedstawienie elementów analizy do przyswojenia na blogu teoria kultury umk –
https://teoriakulturyumk.wordpress.com/2014/02/16/umberto-eco-struktury-narracyjne-u-fleminga/
Wielokrotnie wymieniany jako kandydat do literackiej Nagrody Nobla – niektórzy zwykli osadzać na liście ‘wiecznie nominowanych’ m.in. obok Tadeusza Konwickiego, Philipa Rotha, czy Milana Kundery. Zaangażowany we włoskie życie publiczne porównał [ówcześnie panującego w 2010 premiera] Silvio Berlusconiego do Adolfa Hitlera.
Zwykł mówić, że ma zawsze wyłączony telefon komórkowy od którego trzyma się jak najdalej. Był pierwszym prowokatorem do stworzenia prac naukowych o jego traktacie – nienapisanym, gdyż filozoficzna rozprawa na temat śmiechu była wyłącznie rozpuszczoną plotką.
W swoim domu podobno zgromadził ponad 50 tysięcy książek.
Źródła: theguardian.com, jbwuk.worrdpress.com, hilobrow.com, amazon.com, fiftybooksproject.blogspot.com, youtube.com, Marta Karczewska
