Neil Gaiman to artystyczne objawienie, bez względu na to, w obszarze jakiego medium się wypowiada. Ze swadą łączy toposy i mitologie. Żongluje estetyką i narracjami, doprawiając swoje postmodernistyczne opowieści specyficznym humorem. Z lekkością wykorzystuje klisze gatunkowe, by tworzyć nowe, fantastycznie nonsensowne światy, zbudowane na fundamentach grozy, melancholii i fantastyki. Z pozornie banalnej sytuacji potrafi wykreować wielopiętrowe metafory. Jest współczesnym baśniopisarzem. W antologii Stwory nocy i inne historie, krótkie narracyjne formy autorstwa Gaimana dostają drugie życie. Część tych publikacji jest już znana polskiemu czytelnikowi. W zbiorze pojawiły się jednak dwie perełki – pozycje wcześniej w Polsce niepublikowane.
Do niedawna wokół wszystkiego, co sygnowane nazwiskiem Neil Gaiman, panowało absolutne szaleństwo. Na fali gaimanomanii wypłynęło kilka komiksów – adaptacji opowiadań pisarza. Stwory nocy i inne historie są takim właśnie zbiorem komiksowych adaptacji. Swego czasu zostały wydane jako samodzielne albumy. Sam Gaiman przełożył te opowiadania na język komiksu. I choć ów zbiór zapowiadał się obiecująco, kusząc zwłaszcza dwoma niepublikowanymi dotąd fabułami, to ostatecznie zadowoli chyba tylko najzagorzalszych fanów pisarza.
Teatr grozy
„Fakty w sprawie odejścia panny Finch” to nowelka stylizowana na autobiograficzną. Opowiada o niezapowiedzianej wizycie Neila Gaimana w Londynie. Pisarz towarzyszy przyjaciołom oraz tajemniczej pannie Finch w wieczornym wyjściu na miasto i bierze udział w specyficznym przedstawieniu cyrkowym. Dominuje tu estetyka grozy. Mistrzem ceremonii w tym odrealnionym widowisku jest nie kto inny, jak sam Alice Cooper. Który zresztą idealnie wpisuje się w surrealistyczną konwencję tego dziełka.
Kolejna fabuła to Zakazane narzeczone niewolników bez twarzy w sekretnym domu nocy straszliwych żądz. W przeciwieństwie do tytułu, opowiadanie jest nieskomplikowane. Fabuła czerpie z powieści gotyckiej. Przewodni koncept nie jest szczególnie oryginalny. Gaiman zastanawia się co było, gdyby fantastyka i realność zamieniły się miejscami.
Targowisko próżności
Najlepiej w tym konglomeracie dziwności wypadają Morderstwa i tajemnice, czyli rasowy chandlerowski kryminał rozgrywający się wśród aniołów zajętych formowaniem wszechświata. Czuć tu prawdziwie gaimanowskiego ducha. Za udane można uznać też tytułowe Stwory nocy – pean na cześć kotów z Gaimanem jako głównym bohaterem. Z kolei Córka sów to prosta anegdota z dreszczykiem.
Estetycznie zbiór jest bardzo ciekawy, warstwa wizualna idealnie komponuje się z wysmakowanym stylem Gaimana. Momentami ma się wrażenie, że przeglądamy album z malarstwem impresjonistycznym, momentami natomiast stylistyka jest wręcz awangardowa.
Stwory nocy i inne historie to album wybitnie postmodernistyczny, świetny wizualnie, lecz nieco rozczarowujący warstwą fabularną. Przeznaczony jest przede wszystkim dla zagorzałym fanów pisarza. Czytelnicy nie zaznajomieni z twórczością Gaimana raczej nie zakochają się w niej po tej lekturze.
Na tej stronie wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności. Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies? ZGADZAM SIĘ
Manage consent
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.