Hashima wchodzi do polskich kin już 16 listopada, a Głos Kultury objął tę produkcję patronatem medialnym. To jeden z najbardziej kasowych filmów w historii koreańskiej kinematografii. W kinach obraz zobaczyło ponad 7 milionów widzów. Scenografia została zbudowana od podstaw na niewidzianą dotąd skalę. W obsadzie znaleźli się najbardziej popularni koreańscy aktorzy, w tym gwiazda filmu Lament Hwang Jung-min i młoda aktorka z filmu Zombie Express Kim Su-An. Rok 1945. Korea znajduje się pod japońską okupacją. Lee Gang-ok jest szefem orkiestry i zarabia na życie, grając zakazaną jazzową muzykę. Gdy próbuje przedostać się ze swoją córką i zespołem do Japonii, okazuje się, że cała grupa została oszukana przez Japończyków. Zamiast do Japonii trafiają na wyspę Hashima, gdzie są zmuszeni pracować w kopalni.
HASHIMA – japońska opuszczona wyspa położona 15 kilometrów od Nagasaki. Potocznie zwana jest Wyspą – Okrętem wojennym. Ma około 480 metrów długości oraz 160 metrów szerokości. Historia Hashimy sięga końca XIX wieku, kiedy odkryto na niej duże złoża węgla kamiennego. Właścicielem kopalni został koncern Mitsubishi. Wyspa została rozbudowana, a jej brzegi wzmocnione, co nadało jej wygląd przypominający okręt wojenny. Do lat 30. XX wieku Hashima była ważnym ośrodkiem przemysłowym, a na jej terenie powstała fabryka sprzętu zbrojeniowego. Podczas II wojny światowej w latach 1940-1945 duża grupa Koreańczyków została zesłana na wyspę do pracy przymusowej. Koreańczycy nazwali tę wyspę „piekłem na ziemi” oraz „wyspą więzieniem”. Zmuszani do pracy na głębokości 1 kilometra i w temperaturze 45 stopni Celsjusza, byli ciągle narażeni na niebezpieczne wybuchy gazu. Chłopców wykorzystywano do kopania w małych i wąskich korytarzach, w których nie mieścili się dorośli. Robotnicy przymusowi żyli w bardzo złych warunkach. Wielu z nich zmarło z wycieńczenia. Po wojnie kopalnia funkcjonowała nadal. W czasach największej prosperity Hashima była jednym z najgęściej zaludnionych obszarów na świecie. Powstały tam szkoły, sklepy, przedszkola, szpital czy kino. W 1974 roku kopalnia została zamknięta. Wszyscy mieszkańcy opuścili wyspę.
KONTROWERSJE WOKÓŁ WYSPY
5 lipca 2015 roku, wraz z 23 innymi obiektami, Hashima została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod wspólną kategorią „Miejsca japońskiej rewolucji przemysłowej okresu Meiji: metalurgia, przemysł okrętowy I górnictwo”. Podczas procesu zgłoszenia Japonia i Korea spierały się, czy historia pracy przymusowej powinna zostać ujawniona. Ostatecznie Japoński rząd zaakceptował zalecenie komitetu UNESCO, aby „historia każdej ze stron była klarowna” oraz żeby zbudować świadomość istnienia przymusowej pracy Koreańczyków w latach 40. XX wieku. W ciągu dwóch lat od podpisania porozumienia, deklaracja ze strony Japonii nie została wypełniona. Firma Mitsubishi będąca właścicielem obiektu w czasie wojny przeprosiła amerykańskich i chińskich pracowników przymusowych. Więźniowie z Korei nie otrzymali ani przeprosin, ani reparacji. Obecnie Hashima funkcjonuje jako atrakcja turystyczna.
O FILMIE HASHIMA
Największym wyzwaniem podczas produkcji filmu było odtworzenie oryginalnego wyglądu wyspy. Scenograf Lee Hwo-kyung odwiedził Hashimę i przestudiował wszystkie źródła mówiące o tym, jak obiekt wyglądał na początku XX wieku. Przygotowanie projektu zajęło 3 miesiące, a budowa ogromnej dekoracji w mieście Chuncheon – 6 miesięcy. Plan zdjęciowy obejmował kilka lokacji w obrębie Hashimy, w tym osławione „schody do piekła”, obiekty kopalniane, kompleks mieszkalny czy ubikacje. Wielkość powstałej dekoracji wynosiła około 2/3 faktycznego rozmiaru wyspy. Lee Mogae – autor zdjęć znany z takich filmów jak Opowieść o dwóch siostrach (2003), Dobry, zły i zakręcony (2008), Ujrzałem diabła (2010) pracował przy Hashimie z Ryoo Seung-Wanem. Twórcy postanowili użyć bardzo szerokich obiektywów i specjalnego sposobu filmowania, do nagrania sekwencji grupowych. Lee Sung-hwan – mistrz oświetlenia, był kolejną osobą odpowiedzialną za stronę wizualną filmu. Aby nadać scenom autentyczności użyto zarówno współczesnego sprzętu oświetleniowego, jak i żarówek oraz pochodni. Aby uzyskać jednakową kolorystykę zdjęć przy scenach plenerowych użyto specjalnych 30-metrowych kawałków jedwabiu. Pozwoliło to zmniejszyć intensywność światła słonecznego oraz przyciemnić obraz.
REŻYSER
RYOO SEUNG-WAN
Ryoo Seung-Wan urodził się 15 grudnia 1973 roku w Onyang w Korei Południowej. Jest reżyserem, aktorem i scenarzystą. Pierwszy film krótkometrażowy Transmutated Head wyreżyserował w wieku 23 lat. Później pracował jako asystent reżysera m.in. u Park Chan-Wooka. Jego debiut pełnometrażowy Die Bad odbił się szerokim echem w Korei i przyniósł mu rzeszę fanów. Na swoim koncie ma wiele nagród filmowych, z których wymienić można m.in. nagrodę Blue Dragon czy nagrodę FIPRESCI na Festiwalu w Cannes w 2005 roku za film Crying Fist. Jest uważany za jednego z najbardziej wyrazistych i energicznych koreańskich reżyserów.
Filmografia:
2017 HASHIMA (Goonhamdo)
2015 WETERAN (Beterang)
2014 MAD SAD BAD (Shinchozombimanhwa) – segment GHOST
2013 THE BERLIN FILE (Bereurlin)
2010 THE UNJUST (Budanggeorae)
2008 DACHIMAWA LEE
2006 MIASTO PRZEMOCY (Jjakpae)
2005 CRYING FIST (Jumeogi unda)
2004 ARAHAN (Arahan Jangpung Daejakjeon)
2002 NO BLOOD NO TEARS (Pido nunmuldo eobshi)
2000 DIE BAD (Jukgeona hokeun nabbeugeona)
1996 TRANSMUTATED HEAD – krótkometrażowy
SŁOWO REŻYSERA
Gdy spojrzałem na zdjęcie lotnicze wyspy i dowiedziałem się o jej historii, od razu wiedziałem, że jest to materiał na niezwykły film. Większość ludzi jest zszokowana, gdy pierwszy raz słyszy, co się wydarzyło na Hashimie. Tak samo było ze mną. Przez to zdecydowałem się stworzyć ten projekt. Od kiedy pamiętam, chciałem zrobić film o ludziach i wydarzeniach, które miały miejsce w Korei podczas japońskiej okupacji. Realizm był bardzo istotny, ale należy pamiętać, że Hashima nie jest filmem dokumentalnym i stworzenie takiego dzieła nie było moją intencją. Fabuła jest oparta na faktach historycznych, ale ostatecznie zdarzenia są fikcją. Moim głównym celem było sprawić, aby po obejrzeniu filmu, każdy z widzów pomyślał przez chwilę o Hashimie i dramatycznych wydarzeniach, które miały tam miejsce.
Informacja i fot.: Mayfly
