Publikowany po raz pierwszy w Polsce zbiór wierszy Michela Houellebecqa – jednego z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych współczesnych pisarzy. Pisane na przestrzeni 20 lat utwory składają się na wnikliwy obraz świata pogrążonego w konsumpcjonizmie i samotności. To dojmujący portret cywilizacji osuwającej się w chaos. Pod warstwą typowego dla Houellebecqa humoru zbiór „Niepogodzony” skrywa rozdzierającą niezgodę na dzisiejszą rzeczywistość.
W przeciągu ostatnich 30 lat od enfant terrible francuskiej literatury Michel Houellebecq awansował na pozycję jednego z najważniejszych światowych twórców. Jego książki wzbudzają na całym świecie tyle samo zachwytów, co kontrowersji. Niespotykana zdolność obserwacji i analizy rzeczywistości, a także bezwzględne sądy wygłaszane przez twórcę spowodowały, że przez wielu uznawany jest dziś za profetę.
Mimo że ta część twórczości pisarza jest prawie zupełnie nieznana, Houellebecq debiutował jako poeta jeszcze w latach osiemdziesiątych. Rozgłos zapewniło mu wydane dopiero dwadzieścia lat później „Poszerzenie pola walki”, a opublikowane w przeciągu następnych lat powieści, w tym m.in. „Cząstki elementarne”, „Możliwości wyspy” lub „Platforma”, przyniosły mu liczne nagrody i światową sławę. Ostatnia powieść autora – „Serotonina” – natychmiast stała się światowym bestsellerem. Publikowane właśnie w Polsce, a pisane na przestrzeni lat 1991-2013, wiersze stanowią poruszającą podróż w głąb indywidualnych doświadczeń pisarza.
Chociaż ze zbioru wyłania się dojmujący obraz cywilizacji, której koniec nieubłaganie się zbliża, wiersze Houellebecqa ujawniają coś więcej niż, znaną z powieści, krytykę współczesnych społeczeństw. Jest w nich wspomnienie miłości i oszukanych nadziei, rozpacz i obietnica, że rzadkie momenty prawdziwego piękna jeszcze się zdarzają. Opowiadane przez pisarza historie zdają się być włożone w znajome formy i rymy, ale jego język nadal przesiąknięty jest współczesnością. Obok błyskotliwego powieściopisarza Houellebecq okazuje się być jednym z najbardziej wnikliwych dzisiejszych poetów, a jego wizja epoki pełna jest konfliktów, z którymi autor nie chce, i nigdy się nie pogodzi.
Michel Houellebecq – autor esejów, kilku tomów wierszy i powieści będących radykalną krytyką współczesnej cywilizacji. Pierwsza z nich, „Poszerzenie pola walki” (1994; W.A.B. 2006), przyniosła pisarzowi rozgłos i doczekała się ekranizacji. Druga, „Cząstki elementarne” (1998; W.A.B. 2003), została uznana we Francji za najlepszą książkę̨ roku, a cztery lata później zdobyła IMPAC Dublin Literary Award. Na podstawie „Cząstek elementarnych” w 2006 roku powstał film w reżyserii Oskara Roehlera. Filmową wersję „Możliwości wyspy” (2005; W.A.B. 2006) reżyserował sam pisarz. Nakładem W.A.B. ukazały się̨ ponadto „Platforma” (2001, W.A.B. 2004) oraz esej „H.P. Lovecraft. Przeciw światu, przeciw życiu” (1991; W.A.B. 2007). W 2011 roku została wydana „Mapa i terytorium” (W.A.B. 2011), która otrzymała Nagrodę̨ Goncourtów, najważniejsze wyróżnienie literackie we Francji. Houellebecq zagrał samego siebie w „Porwaniu Michela Houellebecqa” (2014), filmie inspirowanym tajemniczym zaginięciem autora w czasie trasy promocyjnej „Mapy i terytorium”. W 2015 roku W.A.B. wydało jego głośną̨ powieść „Uległość” (2015), której premiera zbiegła się̨ w czasie z zamachami na redakcję „Charlie Hebdo” w Paryżu. Nakładem W.A.B. ukazała się̨ również̇ najnowsza powieść autora, „Serotonina” (2019).
