Już dziś, oraz 12. i 18. kwietnia o godzinie 20:00 na platformie mojeekino.pl odbędą się pokazy specjalne filmu Najlepsze lata od Aurora Films!
Najlepsze lata powstały z refleksji, dziś 52-letniego reżysera Gabrielle Muccino, nad jego młodzieńczymi aspiracjami, nad marzeniami, które się spełniły i nadziejami, które spełzły na niczym. Z tego powodu Muccino po raz pierwszy nie skupia się na teraźniejszości, ale opowiada historię, która zaczyna się w latach 80. i dociera do współczesności, śledząc dorastanie i dorosłość czwórki nierozłącznych przyjaciół. Ich historie rozgrywają się na tle zmieniające się świata. Grupa przyjaciół stawiała czoła dobrym rzeczom, takim jak nadzieje i sukcesy, oraz złym, związanym z rozczarowaniami i porażkami. Ale historia przyjaźni i miłości nieuchronnie splata się z historią Włoch, a co za tym idzie – Włochów w ostatnich dekadach. Historie Giulia, Gemmy, Paola i Riccardo, rozgrywające się na przestrzeni lat, stają się sposobem na przypomnienie sobie, skąd pochodzimy, na powiedzenie, kim jesteśmy dzisiaj i na odgadnięcie, kim będą nasze dzieci; okazuje się, że wszyscy należymy do kręgu życia, w którym dynamika nie robi nic poza powtarzaniem się z pokolenia na pokolenie.
Filmy Muccino zawsze było bezwstydne, przerysowane, żyjące emocjami, jednocześnie pokazujące, że są prawdziwe. Zwłaszcza gdy aktorzy wychodzili mu naprzeciw. Krzyk zamienia się w wołanie o miłość, zbędność w prawdziwą nostalgię, światła minionego Rzymu w rodzaj magicznego realizmu. Są błyszczące oczy, uściski, zażenowanie, szczera sympatia, poczucie winy oraz iluzja, ale też daremna próba odzyskania tego, co zostało utracone. A nad wszystkim unosi się duch Ettore Scoli.
Czwórka bohaterów Najlepszych lat żyje intensywnie wszystkimi emocjami swoich postaci. Wewnątrz filmu rozgrywa się coś co znamy – pilna potrzeba przeżycia wszystkiego, konieczność niepozbawiania się niczego, zderzenia egzystencjalnych koncepcji, pragnienie zrozumienia siebie nawzajem, zasadnicza niemożność uczynienia tego w obliczu przeznaczenia, które kieruje życiowe ścieżki w przeciwne strony, ideały, które są niezachwiane lub zdradzane, więzi, które w każdym przypadku stawiają opór. A także ukryty hołd złożony kinu włoskiemu, istna układanka odniesień. A wszystko to z charakterystyczną dla tego autora szczerością, która przekłada się na gest reżyserski, zarówno cnotliwy, jak i osobisty
Link do filmu: https://mojeekino.pl/vods/vod.1004
