Bartosz Szczygielski opisał historię fikcyjną, mocno sensacyjną, z odpowiednio rozłożonym napięciem i bohaterami, którzy są dobrze umotywowani oraz dobrze osadzeni w fabularnym świecie. Jednak jego opowieść jest w jakiś sposób prawdziwa, jest fantazją na temat „co by było, gdyby” i na temat zemsty. Zemsty tych wszystkich szarych, pomijanych dzieciaków, które nie potrafią nawet pisnąć słowa, kiedy są gnębione, wyszydzane czy bite przez rówieśników. Nieodwracalnie to sprawny i trzymający w napięciu thriller osadzony w policyjnym świecie – świecie zbrodni, pościgów, dochodzeń i śledztw. Dodatkowo wszystko wrzucone jest w małomiasteczkową formę, do miasteczka, gdzie każdy zna każdego, a o zbrodnię zawsze posądzi się obcego.
Adam jest spokojnym czterdziestolatkiem, mieszkającym od wielu lat w Wielkiej Brytanii i w niej układającym sobie życie z żoną Justyną. Jest mocno skupiony na rozwoju kariery, na osiąganiu celów i polepszania swojego bytu. Adam nie jeździ do Polski, bo nie ma po co, a wszystko to, co zaplanował sobie w czasie urlopu, będzie związane z remontem w jego domu. Nie spodziewał się w ogóle listu od dawnego przyjaciela. Przyjaciela z dawnych lat, który zadaje mu cios tak mocny, że Adam pakuje się i leci najbliższym samolotem do Poznania, by stamtąd dotrzeć do małej miejscowości położonej gdzieś nieopodal Szczecina. Do Łamic, które są jego miastem z dzieciństwa, równie znienawidzonym, co zohydzonym. Stawka jest jednak wysoka i Adam zaciska zęby i stara się jakoś przeżyć swój pobyt w mieście. Nic jednak nie przygotuje go na wydarzenia, które staną się jego udziałem.
Celina to młodsza aspirantka policji, która służy w Łamicach i nie ma zbyt wielu okazji, aby pochwalić się przed przełożonymi swoją bystrością i policyjnym zmysłem. W porównaniu do wielu szeregowych policjantów Celina ma w sobie to coś, co sprawia, że jej intuicja pomaga jej w śledztwach. To nie tak, żeby miała je jakieś ciekawe, ale to, co zdarzyło się Łamicach niedawno sprawia, że młoda policjantka także chce mieć udział w tym ważnym dochodzeniu. Na stosie podpalono młodą dziewczynę i tutaj dodam, że obraz opisany w Nieodwracalnie naprawdę łamie serce. Jest tu sporo brutalnych opisów i scen, które mogą wywołać niepokój u wrażliwszego czytelnika. Wrócę jeszcze na chwilę do policjantki, ona bowiem również znajdzie się w środku wydarzeń, które skupiać się będą na tajemniczej napaści na siedemnastolatkę, ale także tych zbrodni, które jak w reakcji łańcuchowej zaczną się dziać jedna po drugiej.
Nieodwracalnie to powieść, która ma w sobie sporo elementów, dzięki którym nasze czytelnicze serca zabiją szybciej. Jest tu naprawdę to, co czytelnicy Polskich kryminałów lubią i cenią (inne ciekawe kryminały polskie znajdziecie tutaj i tutaj czy tutaj), a więc makabra w postaci zbrodni okrutnej i niesprawiedliwej, do tego małomiasteczkowe echa różnych powiązań (chociaż tutaj temat potraktowany dość płytko), są zagadki i tajemnice bohaterów, które układają się w fajną i satysfakcjonująca całość.
W powieści Nieodwracalnie mamy nie tylko sensację i thriller, który opowiada jakąś historię, ale także mamy tu coś głębszego, refleksję dotyczącą przemocy i samobójstwa. To tematy trudne, ciężkie i wymagające, jednak warte poruszania i przypominania, bo podobnie jak autor, mogliśmy sobie zadać pytanie: dlaczego? Czy mogłem, czy mogłam coś zrobić? Jakoś pomóc? Na wiele z tych pytań nie dostaniemy odpowiedzi.
Nieodwracalnie to kryminał o solidnej konstrukcji, o ciekawej fabule i refleksji, która gdzieś coś tam w nas porusza. Wprost mówi nam, że nie da się uciec od przeszłości, która i tak nas kiedyś dogoni, a, jak to było w przypadku bohatera, Adama, może być tak, że sami wpadniemy w jej sidła. Powieść jest przejmująca, brutalna, taka, która ukazuje ludzkie dramaty i słabości, z którymi jedni radzą sobie lepiej, a inni gorzej. Porusza wątki siedzące głęboko w zakamarkach przeszłości, prawi o samotności i wykluczeniu, które powoli zabija.
Na zakurzonych bibliotecznych półkach odkrycie pulpowego horroru wprowadziło mnie w świat literackich i filmowych fascynacji tym gatunkiem, a groza pozostaje niezmiennie w kręgu moich czytelniczych oraz recenzenckich zainteresowań. Najbardziej lubię to, co klasyczne, a w literaturze poszukuje po prostu emocji.
Na tej stronie wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie. Więcej informacji znajdziesz w polityce prywatności. Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies? ZGADZAM SIĘ
Manage consent
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.