„Skoro ptaki czynią słońce” – najnowsza książka Alistaira MacLeoda od Wiatru od Morza!

Już 14 listopada do sprzedaży w Polsce trafi kolejna książka autorstwa Alistaira MacLeoda. Jak zapewne pamiętacie, poprzedie dzieło tego autora, Utracony dar słonej krwi, wywołał w naszych redaktorach olbrzymie emocje, które nie zniknęły zresztą zaraz po odłożeniu książki na półkę. Tym bardziej jesteśmy uszczęśliwieni, że Wiatr od Morza podjął się wydania kolejnego dzieła kanadyjskiego pisarza i jest nam niezmiernie miło, że kolejny raz możemy objąć je patronatem medialnym! Tym razem tytuł jest równie poetycki, co poprzednio. Skoro ptaki czynią słońce – tak zatytułowana jest najnowsza publikacja od gdańskiego wydawnictwa i my już nie możemy się doczekać, aż egzemplarze recenzenckie trafią w nasze ręce. 

O książce

Ponadczasowa proza z chłodnych wybrzeży Nowej Szkocji

Alistair MacLeod, jeden z najwybitniejszych kanadyjskich prozaików XX wieku, z rzadko spotykanym kunsztem, mądrością i ciepłem opisuje życie rybaków i górników z Nowej Szkocji. Polscy czytelnicy znajdą w jego prozie to wszystko, za co pokochali już powieści jego rodaka Michaela Crummeya: surową i olśniewającą przyrodę, bohaterów twardych, zawziętych, lecz na swój sposób romantycznych, piękno i trudy życia rodzinnego – a ponadto niezwykłą, dojmującą tęsknotę mieszkańców Cape Breton za Szkocją, ojczyzną ich przodków, porzuconą przed wieloma pokoleniami, lecz wciąż obecną w fatalistycznych wierzeniach czy rodzinnych legendach.

Autor, który dorastał na kanadyjskim wschodnim wybrzeżu i do śmierci był z nim silnie związany, ukazuje nie tylko zawzięte zmagania człowieka z ziemią i morzem, lecz także bogactwo i piękno prostego życia blisko przyrody, a przede wszystkim – blisko ludzi.

Odkrywając poprzez literaturę najgłębsze prawdy i tajemnice ludzkiego serca, MacLeod zwraca uwagę na przeżycia trudne czy przełomowe, ale również na splątane z nimi subtelne radości i nadającą im sens miłość. W jego klasycznej, misternie skonstruowanej prozie każdy cień i lęk wydaje się idealnie zrównoważony przez rozbłysk piękna i nadziei, zaś emocje i rozterki targające bohaterami mają charakter tak uniwersalny, że twórczość ta niejednokrotnie nabiera wymiaru poruszającej, ponadczasowej przypowieści.

O autorze

Alistair MacLeod przyszedł na świat w roku 1936 w kanadyjskiej prowincji Saskatchewan. Jego rodzice, potomkowie szkockich imigrantów, których pierwszym językiem był szkocki gaelicki, jeździli za pracą po zachodnich prowincjach Kanady, lecz gdy syn miał 10 lat, powrócili na wyspę Cape Breton na Nowej Szkocji i zamieszkali w gospodarstwie zbudowanym w połowie XIX przez pradziadka autora. To właśnie na wschodnim wybrzeżu Kanady Alistair MacLeod spędził młodość i to właśnie kultura i historia tego regionu miała stać się kluczowym tworzywem jego prozy.

Młody Alistair był pilnym, zafascynowanym literaturą uczniem. Po ukończeniu szkoły średniej pracował jako mleczarz, później jako nauczyciel w szkole podstawowej, a wreszcie podjął studia, latem dorabiając jako górnik, aby pokryć koszty nauki na uniwersytecie. Studia zakończył w roku 1961, zaś w roku 1968 na Uniwersytecie Notre Dame w Indianie obronił doktorat poświęcony twórczości Thomasa Hardy’ego. W tym samym roku opublikował opowiadanie The Boat (które znajduje się w wydanym przez Wiatr od Morza zbiorze Utracony dar słonej krwi), do dzisiaj uważane za jedno z najlepszych kanadyjskich opowiadań, a już w 1969 zawarte w antologii The Best American Short Stories obok tekstów takich autorów jak Bernard Malamud czy Issac Bashevis Singer.

Alistair MacLeod należy do wielkich pisarzy XX wieku.
Jest skarbem literatury – nie tylko kanadyjskiej, lecz światowej.
– Michael Crummey

Przez ponad trzydzieści lat pracował na Uniwersytecie Windsor w Ontario, gdzie wykładał m.in. kreatywne pisanie. Przez współpracowników i studentów wspominany jako człowiek niezwykle ciepły, skromny i serdeczny. Oddany pracy naukowej i dydaktycznej, własne dzieła pisał w wolnych chwilach – bardzo niespiesznie, cierpliwie i wręcz perfekcjonistycznie. Każdego lata wracał do rodzinnego gospodarstwa na Cape Breton, i to tam zazwyczaj dopracowywał swoje opowiadania. W roku 1976 wydał zbiór siedmiu opowiadań Utracony dar słonej krwi. Kolejne siedem ukazało się w roku 1986 w książce Skoro ptaki czynią słońce. W roku 1999 wydał jedyną swoją powieść, No Great Mischief (liczymy na Wiatr od Morza i czekamy na polskie wydanie!). Choć na jego dorobek literacki składa się zaledwie 17 opowiadań i jedna powieść, uważany jest za jednego z najwybitniejszych kanadyjskich pisarzy XX wieku i mistrza krótkiej formy literackiej. Ceniony za precyzję i prostotę języka połączoną z rzadko spotykanym liryzmem, traktowany jest w Kanadzie jako jeden z nowożytnych „klasyków”. Odznaczony Orderem Kanady w roku 2008. Zmarł w roku 2014 w Windsor (Ontario) w wieku 77 lat.

Skoro ptaki czynią słońce to zbiór opowiadań, który pierwotnie został wydany w 1986 roku. Teraz, po rewelacyjnie przyjętym Utraconym darze słonej krwi (nasz Wielogłos przeczytacie TUTAJ), do rąk polskiego czytelnika trafia kolejny zbiór opowiadań!

Ponieważ Głos Kultury z dumą obejmuje publikację patronatem medialnym, wyczekujcie nie tylko obszernego Wielogłosu, ale również konkursu, w którym będą do wygrania egzemplarze książki!

Tytuł: Skoro ptaki czynią słońce
Autor: Alistair MacLeod
Tytuł oryginału: As Birds Bring Forth the Sun
Przekład: Michał Alenowicz
ISBN: 978-83-943523-7-0
Data wydania: 14.11.2018
Format: 205 mm x 140 mm
Liczba stron: 264
Oprawa: miękka
Cena katalogowa: 39,90 zł

Informacje i fot.: Wiatr od Morza