Historia rewolucji – Max Czornyj – „Czerwony Terror”

Czy osoby, które znamy z kart historii, urodziły się z genem zła? Czy od małego narzucały otoczeniu swoje zdanie i potrafiły ruszyć tłumy? Czy obecnie żyją ludzie, którzy innych rozpalają do granic możliwości? Co powoduje, że niektórzy posiadają charyzmę, urok osobisty, sprawiając,  że słuchacze zaczynają podążać w imię ich „ideologii”. Ideologii, która niesie ze sobą wiele zła, w imię dobrych (ale fałszywych) celów. Max Czornyj  w książce Czerwony terror przedstawia historię Władimira Iljicz Uljanowa. Szerzej znanemu ludziom jako Lenin.

Czy autorowi udało się przedstawić taką bestię w ludzki sposób?

Na pierwszym miejscu muszę pochwalić autora za bardzo dogłębny sprawdzenie informacji oraz olbrzymią wiedzę zgromadzoną podczas poszukiwania materiałów źródłowych. Tę olbrzymią pracę widać na każdej karcie powieści. Mnogość szczegółów, faktów z życia młodego Władimira sprawiła, że byłam pod wrażeniem.

Autor w Czerwonym Terrorze prowadzi narrację jednoosobową, oczywiście pokazując myśli i uczucia Lenina, doskonale wnikając w jego umysł, ukazując meandry jego psychiki. Czasem wyjaśniając jego zachowania. Ciekawym zabiegiem, który jeszcze bardziej pozwala wnikać w umysł zbrodniarza, jest narracja prowadzona w formie wywiadu. Żurnalista pochodzący z Zachodu zadaje takie pytania, podczas których Lenin odkrywa swoje prawdziwe oblicze. Dziennikarz z rozmysłem pyta o przeszłość Władimira, uzyskując tym samym informacje o przeszłości głównego bohatera, jego matce, bracie. Wyjaśniając tym samym jego punkt widzenia, przekonania towarzyszące mu podczas wspinania się na sam szczyt.

Władimir Iljicz Uljanow został przedstawiony przez autora jako ideowiec, który w imię swojej prawdy był gotów poświęcić wiele żyć. Nie zabijał własnoręcznie, nie mordował w najokrutniejszy sposób. Po części można go nazwać mordercą w białych rękawiczkach. To on był duchem rewolucji, ojcem ludu, twórcą idei. To rewolucja wymagała ofiar, dążenie do celu było związane z poświęceniem życia ludzi, rozlewem krwi. Oczywiście nie samego Lenina, który w swoim mniemaniu powinien zostać ocalony, jako ten, który wprowadzi ideę rewolucji na karty historii, a tym samym wpłynie na losy całego świata. Powieść pokazuje, w jaki sposób Lenin doszedł do władzy. Jego drogę nacechowaną osobistymi krzywdami, śmiercią i krzywdami.

Max Czornyj ukazuje jego historię. Przekazuje momenty z jego życia, które odbiły na młodym Władimirze swoje piętno. Przede wszystkim morderstwo brata, który prowadził rewolucyjną działalność, którą niestety Lenin kontynuował ku jego pamięci. Kolejnym smutnym doświadczeniem była śmierć siostry na skutek choroby. Rodzina dla Uljanowa była ważnym fundamentem jego działania: matka, która załamała się na skutek osobistych przeżyć, nie stanowiła dla młodego Lenina żadnego oparcia; żona, Nadia, która zawsze była przy mężu, stanowiąc jego największe wsparcie.

Lenin doświadczył w swoim życiu wielu mrocznych momentów, które stworzyły z niego monstrum gotowe w imię rewolucji poświęcać niewinne ofiary. Determinacja, przekonanie o słuszności swoich przekonań czynią z Władimira Iljicz Uljanowa człowieka interesującego, choć mogącego zaangażować się w czynienie dobra.

Okładka książki nawiązuje do jej nazwy – Czerwony Terror  – zachowana jest w czerwonej kolorystyce. W centrum znajduje się Kreml, podkreślając tematykę książki. Tytuł jest „nakrapiany krwią”, co także koreluje z fabułą.

Czy książkę można kierować do wszystkich? Na pewno nie. Zdecydowanie miłośnicy historii, polityki uznają ją za interesującą. Mimo wszystko niełatwo mi się ją czytało, miałam do niej kilka podejść – ze względu na dołującą tematykę, która niestety jest oparta na faktach.

Jednak na uznanie, jak już wcześniej pisałam, zasługuje ogromna praca autora, który chciał opisać w najdrobniejszych szczegółach historię Lenina. I to mu się zdecydowanie udało.

Fot.: Wydawnictwo Filia