Mimo że pora już mocno poświąteczna – sięgnęłam po Najsłynniejsze opowiadania wigilijne Charlesa Dickensa oraz Anthony’ego Trollope’a. Uwielbiam klimat wiktoriańskiej Anglii o każdej porze roku. Możliwość przeniesienia się w świat magii, świątecznego klimatu oraz niezwykłych perypetii bohaterów jest dla mnie cudowną odskocznią od dnia codziennego. Kolęda prozą, czyli Bożonarodzeniowa opowieść o duchach, Boże Narodzenie w rezydencji Thomsonów, Boże Narodzenie na plebanii Kirkby Cliffe – trzy historie, trzy opowiadania, każde z innym przesłaniem, które na pewno warto zapamiętać na dłużej.
Kolęda prozą, czyli Bożonarodzeniowa opowieść o duchach – tego opowiadania nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest to historia pewnego sknerusa, który na skutek nocnych przeżyć diametralnie zmienia swoje podejście do życia, rodziny, przyjaciół. Odkrywa, co jest fundamentem w życiu, dokonując tym samym jego przewartościowania. Oczywiście bodźce do przemyśleń miały wielki kaliber. Ograniczony czas na wprowadzenie zmian także miał wpływ na metamorfozę w zachowaniu głównego bohatera.
Mnogość wydań najsłynniejszej historii o duchach autorstwa Charlesa Dickensa jest dla mnie coroczną obowiązkową pozycją czytelniczą oraz filmową. Historia napisana w 1843 roku jest jakże aktualna także obecnie. Ludzie dążą do bogactw za wszelką cenę. Czasem niestety zatracając się w tym pędzie, zapominają o najważniejszych wartościach, takich jak miłość, zdrowie, lojalność oraz przyjaźń.
Kolejne opowiadanie znajdujące się w książce – Boże Narodzenie w rezydencji Thomsonów autorstwa Anthony’ego Trollope’a jest historią pełną omyłek, śmiesznych historii, które ostatecznie dobrze się kończą. Pani Brown upiera się, aby wspólnie z mężem spędzić Święta w jej rodzinnej posiadłości w Anglii. Niestety małżonek nie jest z tego powodu zachwycony i, delikatnie rzecz ujmując, stara się utrudnić podróż na wszystkie możliwe sposoby. Tworzenie problemów, naginanie rzeczywistości i wymówki powodują, że para jest zmuszona spędzić noc w hotelu w Paryżu. Jednak to, co się w nim dzieje, mogę śmiało zaliczyć do komedii omyłek. A to wszystko za sprawą jednego kulinarnego smarowidła. Bez wątpienia jest to historia z tych lekkich, podczas których czytania Czytelnikowi nie schodzi uśmiech z twarzy.
Trochę poważniejszy klimat pojawia się w trzecim opowiadaniu – Boże Narodzenie na plebanii Kirkby Cliffe – ona i on po uszy w sobie zakochani, lecz żadne z nich słowa o swoich uczuciach nie piśnie. Tak mogłabym podsumować ogólny zamysł autora. Oczywiście pojawiają się w nim różne inne emocje oprócz skrywanej miłości, jak np. uraza, strach, ból rozstania czy skrucha. Najważniejsze, że mimo początkowych trudności miłość potrafi zwyciężyć wszystkie przeciwności losu (nawet te związane z odmienną opinią).
Najsłynniejsze opowiadania wigilijne to książka skierowana do każdego Czytelnika. Językowo nie budzi żadnych trudności. Język i styl oczywiście są charakterystyczne dla czasów autorów, ale nie powodują problemów w odbiorze dzieła.
Przepiękna oprawa graficzna książki stanowi jej kolejny mocny punkt. Ilustracja na okładce publikacji jest stylizowana na starodawną rycinę w kolorze – kobieta, chłopiec i pies, którzy być może wybrali się do lasu po chrust czy są w trakcie podróży do rodziny na święta. Sama tekstura książki jest stylizowana na „dawną”. Okładka ma delikatnie nierówną powierzchnię. A strony w dotyku przypominają starodawne wydanie książki – lekko szare oraz szorstkie. Na uwagę zasługują także czarno-białe ilustracje nawiązujące klimatem do XVIII-wiecznej Anglii. Każda z nich opatrzona jest opisem tego, co się na niej znajduje.
Bez wątpienia wydanie książki Najsłynniejsze opowiadania wigilijne zasługuje na honorowe miejsce na półce. Nie tylko za swoje walory estetyczne, ale także za wnętrze, dzięki któremu możemy się przenieść w niezwykły dla każdego czas w roku.
Fot.: Zysk i S-ka
